پروانه وار
86/12/13 :: 10:0 عصر
میخواهم به مهمانی بروم
به مهمانی عشق
با تپش نور محبت در دل
جامه ای ساخته ام
روشن و خوش رنگ
خالص و با احساس
به زیبایی و شفافیت آب
صد ستاره در آسمانش پیدا
برق کفشهایم میکند
چشم مهتاب را بی تاب
موهایم را
با شانه ای از جنس غرور آرایم
با سفیدی صدفهای یاس آزینم
گامهایم را تک به تک کوچک وخرد
هم نوا با نسیم بر میدارم
میدانم عشق به انتظارم بنشسته است
سفره رنگارنگش انداخته است
ذره ای تنهایی
اندکی ضعف وجود
یک ترانه گریه
چشمه ای پر ز اشک
یک سبد ناله و آه
یک ستاره خاموشی
آغوشی پر از تنهایی
کوله باری بی تابی
همراه با سایه شب
در میان سفره اش گرداگرد
به انتظار پروانه خواهند بود
من نوای نسیم را میشکنم
بی قرارتر از او
با بالهایی به زیبایی نور
به مهمانی عشق می تازم
تا در این بزم پر از دلتنگی
اندکی ناز کشم
اندکی آه کشم
اندکی به انتظار بنشینم
تا که دست دوست را رد نکنم
تا که دست عشق را رد نکنم
تا که فردا که مرا یاد کنند
همه از عشق بازی من
سر به تعظیم بگزارند
همه با یاد عشق
نام پروانه را عاشق بگزارند
خانه
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
:: کل بازدیدها ::
165387
:: بازدید امروز ::
58
:: بازدید دیروز ::
14
:: پیوندهای روزانه::
:: درباره خودم ::
:: لینک به وبلاگ ::
|
:: دوستان من ::
عاشق آسمونی
:: وضعیت من در یاهو ::
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: فهرست موضوعی یادداشت ها ::
حرفهای پروانه ای[32] . درد دلهای پروانه ای[26] . فصل امید[4] .
:: مطالب بایگانی شده ::
آرشیو میهن بلاگ
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
بهار 1388
تا قبل شهریور 1389
:: موسیقی وبلاگ ::
